یادی که هیچ گاه فراموش نخواهد شد
لبیک ۲۶ میلیون نفری به ندای «هل من ناصر ینصرنی»؛ پیاده‌روی اربعین موج دریای تشیع است که هر سال بلند‌تر می‌شود. ایرانیان دلسوخته ولایت هم همگام با سایر آزادی خواهان به پا بوس سالار شهیدان می‌روند.
راه پیمایی ۸۰ کیلومتری نجف به کربلا، پیاده‌روی ۱۲۰ کیلومتری بغداد به کربلا و حتی پیاده‌روی ۴۰۰ کیلومتری بصره به کربلا مسیری برای پیوند قلب‌هاست. برخی میهمان و برخی میزبان فرقی نمی‌کند دو ملت ایران و عراق به نام حسین (ع) به هم پیوسته‌اند، پیوندی که نوید وحدتی جاودانه خواهدبود.
نه دو ملت که اربعین بهانه گم‌شدن نام‌ها و رنگ‌هاست. وحدتی زیبا بین قبائل و مذاهب مختلف عراق، ایران و تمام آزادی‌خواهان جهان. اینجا ملیت، قومیت و قبیله فقط به دو نام خوانده می‌شوند: «زائر حسین(ع)، خادم زائر حسین(ع)».
در مکتب حسین(ع) سکون و سکوت جایز نیست پس باید هر روز و هر لحظه به این فکر کنیم که چگونه بر عظمت پیاده‌روی اربعین افزوده شود بر همین اساس چند پیشنهاد مطرح می‌شود:
در زمان های پیشین مومنین چند روز در سال – نیمه شعبان، نیمه رجب، عرفه – از نجف به کربلا پیاده روی می کردند؛ هم اکنون نیز می توان این سنت را احیاء کرد تا هم توزیع بار ترافیکی انجام پذیرد و هم در طول سال از برکت بی کران شهیدان کربلا بهره مند گردیم.
دولت ها خود را به حسین(ع) متبرک کنند
اربعین امسال خدمات نظام جمهوری اسلامی بسیار بهتر از سال گذشته بود و قطعا سال آینده نیز منسجم تر خواهد بود. رفتار بسیار خوب و تلاش برای حل مشکلات زائران توسط نیروهای انتظامی کشورمان و کشور عراق بسیار قابل ستایش است.
اما دولت ها باید به حداقل های قانونی در رفت و آمد زایران رضایت دهند و همه زایران نیز به یاد داشته باشند که حرکت به سوی حسین(ع) باید توام با رعایت قوانین نظام اسلامی باشد.
از سال گذشته تاکنون ستاد اربعین برنامه ریزی های منظم و منسجمی تدارک دید. اجرشان با حسین(ع)، اما از هم اکنون نیز باید برای اربعین ۹۵ هماهنگی های لازم صورت پذیرد و کمیته های آسیب شناسی و نقد از درون فعال شوند.
به نظر می رسد وزارت کشور که مسئولیت ستاد را برعهده گرفته باید سازوکاری مستقل با تمام توان برای این مهم در نظر گیرد.
یک صفحه رسانه نذر امام حسین(ع)
رسانه ها زینب وار وارد شدند و تمام امکانات خود را دراین ایام بسیج کردند. خبرگزاری ها، روزنامه ها، پایگاه های خبری و فعالان فضای مجازی از حالا به بعد هم باید صدای حسین(ع)، مظلومیتش و زیبایی های رسالتش را به زبان و گویش های مختلف دنیا ندا دهند.
اما باید بیشتر کار کرد. صدای حسین(ع) را باید به همه جهان رساند به ویژه اکنون که بسیاری از رسانههای مغرض با بایکوت خبری این رویداد بزرگ سعی در نادیده گرفتن پیاده‌روی عظیم اربعین دارند.
رسانه‌ها می‌توانند بخشی از امکانات سرویس های بین الملل خود را نذر امام حسین(ع) کنند. شایسته است صدها کلیپ، فیلم کوتاه، وبلاگ، پادکست و … درباره اربعین به زبان های مختلف تولید و منتشر شود.
حسین متعلق به همه جهانیان است و اگر ما در این امر کوتاهی کنیم؛ آیندگان و فرزندان ما قطعا این کار را خواهند کرد و حسرت کوتاهی ها بر دل ها خواهد نشست.
موقوفات راه حسین(ع) احیاء شود
راه اندازی موکب های خدمات به زایران در مرز ایران و بسیاری از شهرهای طول مسیر از برکات اربعین حسینی است که در سه سال اخیر به راه افتاده است. دست همه ائمه جمعه، استانداران و فرماندارها و تک تک مردم حسین دوست ایران اسلامی درد نکند.
خیرین اموال خویش را با وقف برای حسین(ع) و زایرانش جاودانه کنند. سازمان اوقاف باید با تمام توان وارد معرکه شده و موقافات خاص و عامی که صدها سال پیش پدران ما برای زایران حسینی وقف کرده اند احیاء کند.
ستاد بازسازی عتبات باید تمام تلاش خود را برای بازسازی تمام زیرساخت های عمرانی و خدماتی چهار شهر مذهبی عراق به کار گیرد.
اگر خیرین نیم نگاهی به منطقه کردستان عراق بیاندازند به غیرت مان بر خواهد خورد و تلاش ها برای حل مشکلات زیرساختی این شهرها دوچندان خواهیم کرد. البته لازم نیست این بازسازی ها با نام و تابلوی خودمان باشد.
در نهایت سازمان حج و زیارت باید تلاش کند زیارت عتبات عالیات را در طول سال با قیمتی ارزان تر نیز فراهم سازد تا همه قشرهای مردم به راحتی بتوانند به طور متناوب بدان دست یابند.
زیارت حسین(ع)، زیارتی خانوادگی
اربعین سال آینده و بلکه در طول سال ایرانیان خانوادگی به زیارت حضرت ارباب خواهند رفت. بدانیم خانواده ای که با معرفت در این راه قدم بردارد گرد فتنه های روزگار و ناهنجاری های اجتماعی بر دامان شان نخواهد نشست. بدانیم زوج های جوانی که ماه عسل خود را در کربلا بسر ببرند و از یاران عاشق حسین(ع) درس بیاموزند، تا پایان عمرعاشقانه زیست خواهند کرد.
از پژوهشگران علوم اجتماعی درخواست دارم تحقیق میدانی انجام دهند و نسبت وجود -اختلافات خانوادگی، طلاق های پوچ، فرزندان سربه هوا و… و. – بین نمونه های افرادای که به زیارت امام حسین(ع) می روند با خانواده های بیگانه به فرهنگ زیارت انجام و نتایج را اعلام دارند.
هنوز در شگفتم که سال ها پیش یک موسسه انگلیسی تحقیقی درباره واکاوی ابعاد شخصیتی افرادی که مقیدند هر شب جمعه هرکجا هستند به امام حسین(ع) سلام دهند، انجام داده است!
تاکید زیارت خانوادگی به ویژه در طول سال بدین جهت است که کودکان و نوجوانان، دختران و پسران مان نیز از برکت وجود اباعبدالله الحسین(ع) بهره مند شوند. سفر به همراه پدران و مادران سالخورده – علی رغم هر مشقتی- قطعا اثرات شگرفی دارد؛ چه آنکه در شخصیت های داستان کربلا هم طفل شش ماهه است هم حبیب بن مظاهر ۷۵ ساله.
دراربعین جای شهیدان منا خالی بود
اربعین، میلیون ها – قطعا چندین برابر تعداد حجاج جهان اسلام- به سوی کربلا حرکت کردند و بسلامت بازگشتند. دولت عراق در حال جنگ و دارای مشکلات اقتصادی فراوانی است، اما با تلاش همه مردم، به واقع می توان ادعا کرد بسیاری از نقاط ضعف هم پوشانی و حتی الامکان توسط خود مردم، نیروهای انتظامی و دولت ها مرتفع شد. صد حیف که عربستان از این الگو درس نمی آموزد و با نخوتی نکوهیده نه به کشورهای دیگر اجازه یاری در اداره حج می دهد و نه از توان مدیران و حجاج نخبه حاضر در حج استفاده می کند! جالب است حتی وقتی که در یکی از خیابان های منا هم به جهت بی تدبیری غیرقابل بخشش فاجعه ای رخ می دهد، نیروهای نظامی، پزشکان و امدادگران کشورهای دیگر را از صحنه خارج می کنند!! و خودشان نیز بیش از آنکه بتوانند با توان و تخصص حجاج را نجات دهند، ناباورانه به تماشا می ایستند و اینجاست که باید بر غربت ۸ هزار جان باخته منا خون گریست …
اینجاست که جای ۴۶۲ حاجی ایرانی در اربعین امسال بسیار خالی بود. هرچند ارواح آنان نیز در این همایش معنوی حضور داشتند و امید واثق داریم آن مهاجران الی الله، که همگی با لبانی تشنه به دیدار معبود شتافتند بر سفره بی کرانه رحمت الهی متنعم هستند.
