حسین محمودی مبتنی بر آثار و اندیشههای آیتالله جوادی آملی، در مقالهای با عنوان نگاهی به زیارت اربعین سالار شهیدان ، ابعاد مختلف زیارت اربعین را بررسی کرده است.
به اعتقاد وی یکی از برترین زیارتهای آن حضرت، زیارت اربعین است. زیارتی که سفارشهای بسیاری از سوی معصومان نسبت به آن وارد شده است.
محمودی در دو فصل، به معرفی زیارت اربعین و شرح برخی فرازهای زیارتنامه اربعین پرداخته است.
در همین رابطه بخوانید:
زیارت اربعین، ستون ولایت
ابتدا در فصل اول زیارت اربعین را از علامات مؤمن معرفی کرده است. وی نیز مطابق همه نظریات انگشتر به دست راست کردن و نیز خواندن زیارت اربعین حسینی را مستحب میداند.
وی در باب اهمیت زیارت اربعین مینویسد: اهمیت زیارت اربعین، تنها به این نیست که از نشانههای ایمان است. بلکه طبق روایت امام حسن عسکری(ع) در ردیف نمازهای واجب و مستحب قرار گرفته است. بر پایه این روایت، همانگونه که نماز ستون دین و شریعت است، زیارت اربعین و حادثه کربلا نیز ستون ولایت است.
به دیگر سخن، بر اساس فرموده رسول خدا صلی الله علیه و آله ، عصاره قرآن که دین خداست، ستونی دارد و آن نماز است. بر اساس روایت امام عسکری(ع)، عصاره عترت نیز ستونش زیارت اربعین است و این دو ستون در کنار هم ذکر شده است؛ ولی مهم آن است که دریابیم چگونه نماز و زیارت اربعین، انسان را متدین میکنند.
حسین محمودی در فصل دوم نوشتار خود بخشهایی از زیارت اربعین را مورد بررسی قرار داده است.
بررسی زیارت اربعین
وی مینویسد: امام حسین(ع) نه تنها خود در تمامی مراحل قیام صبّار و شکور بود، بلکه با سخنان خود تلاش کرد که جامعه را به صبر و شکر دعوت کند. لازمه این کار، بیرون راندن محبت دنیا از دل است؛ زیرا تا انسان دلبستگی به دنیا دارد، حوادث و کاستیهای مادی او را خواهد لرزاند و هیچگاه صبور و شکور نخواهد بود. ازاینرو، سالار شهیدان در نامهها و خطبههای خود علاقه به دنیا را از مردم میزدود. اشتیاق به شهادت و جاودانه شدن را در دلهای آنها زنده میکرد تا آنان بتوانند صبّار و شکور باشند.
گاهی آن حضرت این آیه را قرائت میفرمود: «هر جا باشید، مرگ خواه ناخواه شما را در مییابد و میمیرید.» اگر با مرگ شرافتمندانه نمیرید، با بیماریهای غیر شرافتمندانه رخت بر میبندید و اگر طیّب و طاهر نشدید، مردار میشوید.
انسان باید میوه شاداب خود را به مهمانش اهدا کند؛ وگرنه میپوسد. میوه روی درخت یا چیده شده از آن، برای ابد نمیماند و امکان خلود در این مرحله، محال است. ازاینرو، هر انسانی که در این دنیاست، باید خود را در راه خدا صرف کند. اگر در این راه، یعنی فی سبیلالله مصرف نشود، میپوسد.
بر این اساس در زیارت اربعین میگوییم: «… و کسانی که دنیا فریبشان داده بود به پشتیبانی هم با شما جنگیدند و آخرت خود را به بهایی بسیار اندک فروختند»
متن کامل این یادداشت را بخوانید: