گرد حرم دویده ام …
کسی که تو پیاده روی اربعین شرکت کرده باشه، همه ش دنبال یه فرصت میگرده تا حال و هوای اون چند روز رو به بقیه منتقل کنه… فکر میکنم بزرگوارانی که تو این پیاده روی شرکت کردن، تایید میکنن این حرف بنده رو——————–
تو پیاده روی اربعین پارسال، پیاده روی شبانه هم داشتیم که حاج آقا پناهیان بهش سفارش کرده بودن انصافا هم حال و هوای شب با روز خیلی تفاوت داشت...
در حال پیاده روی بودیم که متوجه یه گروه غیر ایرانی شدیم. کنار جاده نشسته بودن و استراحت میکردن. سرپرست گروهشون یه ایرانی بود و ایشون شد مترجم صحبت ها و سوال های ما…
از کشورهای مختلفی جمع شده بودن: فرانسه – نروژ – مراکش – هند و … . یه گروه تشکیل داده بودن و هر سال تو این پیاده روی شرکت میکردن.. پارسال، چهارم یا پنجمین سالشون بود!!
تو همین حین که داشتیم سوال و جواب می کردیم، یادم افتاد که چند تایی عکس آقا تو کیفم هست که مثلا برای کار فرهنگی و صدور انقلاب با خودم از تهران برده بودم.
از تو کیفم در آوردم و عکسا بینشون تقسیم شد. همزمان یکی از بچه ها پرسید: احساستون نسبت به این عکس چیه؟ هنوز سوال ترجمه نشده بود که یکی شون عکس رو گرفت و بوسید و گذاشت رو چشماش…
آخر سر هم به سبک هیات های خودمون ایستادن و شروع کردن به مداحی و سینه زنی… اونم مداحی فرانسوی!!
چیزی از متن مداحی شون نفهمیدم به جز سه کلمه: صفا، مروه، کربلا…
حدس زدیم که ” گرد حرم دویده ام، صفا و مروه دیده ام / هیچ کجا برای من کرب و بلا نمی شود” رو دارن به فرانسوی میخونن..
از اول راه، معجزه های زیادی به چشم دیده بودیم، ولی این یکی دیگه …———
پ.ن: حاج آقا پناهیان: “یکی از عوامل بسیار مهم تقویت ایمان، دیدن تجلی ایمان مومنینه. هرچه ایمان در لحظه های ناب خودش و در اوج خودش تجلی پیدا کنه، اثرش در افزایش ایمان دیگران بیشتره …”
پیاده روی اربعین، تجلی گاه ایمان مومنینه…
ارباب! دریاب
