مسئول کاروان دانشجویی اربعین دانشگاه علامه طباطبایی، در گفتوگویی صمیمانه از اهمیت معنوی و تمدنی سفر اربعین برای دانشجویان میگوید. او به چالشهای منحصر به فرد این سفر، از جمله ارتباط با مردم عراق و مدیریت اجرایی جمعیت قابل توجه زائران، میپردازد. همچنین او بر تعاملات فرهنگی بین دانشجویان ایرانی و عراقی تأکید دارد.
- لطفاً خودتان را معرفی کنید و درباره نقش و مسئولیتتان در کاروان دانشجویی اربعین بگویید.
با سلام و احترام، فاطمه میرزایی هستم، دانشجوی دانشگاه علامه طباطبایی. هر سال در دانشگاه ما با توجه به ساختار دانشگاه، شورایی تشکیل میشود که مسئولیت سازماندهی کاروان دانشجویی اربعین را برعهده دارد. روند کار یکساله است و مسئولان برای اجرای برنامههای اربعین انتخاب میشوند. من امسال به عنوان مسئول سفر اربعین فعالیت خودم را آغاز کردهام. وظیفه من این است که تمامی جوانب این سفر را، از برنامهریزی تا اجرای دقیق، مدیریت کنم تا دانشجویان ما بهترین تجربه معنوی و فرهنگی را داشته باشند.
- معنویت این سفر برای دانشجویان به ویژه زائران اولی چه اهمیتی دارد و چه تأثیری بر روحیه آنها میگذارد؟
این سفر فرصتی است برای آنها تا با مفاهیم عمیق دینی و فرهنگی مانند «کل یوم عاشورا، کل ارض کربلا» آشنا شوند و این مفاهیم را در زندگی خود به کار گیرند. زائران در این فضا به نوعی بازتعریف هویت خود را تجربه میکنند و به سمت ظهور و معنویت عمیقتر حرکت میکنند. این سفر به آنها کمک میکند که فراتر از یک سفر زیارتی ساده بیندیشند و درک کنند که اربعین تنها برای عزاداری نیست، بلکه فضایی تمدنی و فرهنگی است که انسانها را به سمت اهداف بزرگتر و والاتری هدایت میکند.
- با توجه به تفاوتهای این سفر با سایر سفرها، چگونه برنامهریزی و سازماندهی میشود؟
اول از همه، ما به یک کشور دیگر سفر میکنیم، بنابراین مسائل زبانی و فرهنگی بسیار اهمیت دارند. ارتباط با مردم عراق نیازمند آمادگی زبانی و فرهنگی است که ما در ماههای منتهی به سفر روی آن کار میکنیم. مسئله بعدی اجراییات سفر است. تماسها و هماهنگیها باید با دقت و جزئیات فراوان انجام شوند. دانشگاه علامه طباطبایی سالانه بین ۲۰۰ تا ۳۰۰ نفر دانشجو به کربلا میبرد که مدیریت این تعداد زائر نیازمند برنامهریزی دقیق و پیشبینیهای لازم برای جلوگیری از بروز بحرانهای احتمالی است. برای مثال، ما باید به موضوعاتی مانند اسکان، تغذیه، سلامت و ایمنی زائران توجه ویژهای داشته باشیم.
- چالشهای اصلی شما در این سفر چیست و چگونه آنها را مدیریت میکنید؟
چالشهای زیادی در این سفر وجود دارد، از مسائل مالی گرفته تا اجرایی. تامین منابع مالی یکی از بزرگترین چالشهای ماست. برای اینکه همه دانشجویان علاقهمند بتوانند در این سفر شرکت کنند، باید از طریق پیدا کردن بانیان مختلف و تامین هزینهها این مشکل را حل کنیم. برای ارتقاء کیفیت خدمات، به ویژه خدمات به زائران، نیاز به برنامهریزی دقیق و مدیریت منابع انسانی داریم. تربیت خادمان مجرب و آمادهسازی تیمهای خدماتی از جمله اقداماتی است که برای کاهش فشار بر زائران انجام میدهیم. همچنین، با در نظر گرفتن مسائل احتمالی و برنامهریزی برای مدیریت بحرانها، سعی میکنیم تجربهای ایمن و خوشایند برای زائران فراهم کنیم.
-
آیا برنامهریزیهای خاصی برای بهبود تعامل بین دانشجویان ایرانی و عراقی در نظر دارید؟
بله، تعامل بین دانشجویان ایرانی و عراقی یکی از اولویتهای ماست. ما تلاش میکنیم با تهیه هدایایی برای کودکان عراقی که از زائران ایرانی پذیرایی میکنند، پلهای دوستی و فرهنگی بسازیم. سال گذشته پکهای فرهنگی شامل بروشور، سربند و پیکسل را برای جوانان تهیه کردیم که این اقدام به برقراری ارتباط و تعامل فرهنگی بیشتر کمک کرد. همچنین، اسکانهای مشترکی که در مسیر هماهنگ میکنیم به دانشجویان کمک میکند تا با فرهنگ و سنتهای عراقی آشنا شوند و از تجربیات همدیگر بهرهمند شوند. این تعاملات فرهنگی میتواند درک بهتری از یکدیگر را فراهم کند و فضای دوستی و همکاری را تقویت کند.
-
خاطرهای دارید که نشاندهنده تأثیر عمیق این سفر بر زائران باشد؟
یکی از زیباترین لحظات این سفر زمانی است که دانشجویان، به خصوص زائران اولی، برای اولین بار با حرم امام حسین (ع) مواجه میشوند. این لحظه برای بسیاری از زائران تداعیکننده ظهور است؛ بعد از تمام سختیها و چالشهایی که در مسیر طی میشود، دیدن گنبد امام حسین (ع) احساسی وصفنشدنی دارد. این لحظه برای من و بسیاری از زائران نقطه اوج سفر کربلا است.
این تجربه نشان میدهد که چگونه شور و اشتیاق زائران در مواجهه با نمادهای معنوی و فرهنگی میتواند به تجربهای عمیق و تحولآفرین تبدیل شود.
- آیا توصیه یا پیامی برای زائران اربعین دارید؟
بله، توصیه میکنم زائران در این سفر معنوی به یاد مظلومیت مردم فلسطین باشند و درباره آن با دوستان و همسفران خود گفتگو کنند. وضعیت کنونی فلسطین بسیار یادآور کربلای آن زمان است و میتواند به ما یادآوری کند که همواره باید در کنار مظلومان باشیم.
همچنین، به زائران پیشنهاد میکنم که پیش از سفر به دلایل و اهداف خود از این سفر فکر کنند. این سفر یک دعوت معنوی است و هرکسی که در این مسیر قدم میگذارد، بدون دلیل خاصی نیست. چه خادم باشد و چه زائر، همه برای هدفی والاتر به این سفر دعوت شدهاند و این فرصتی است برای تجدید نظر و تقویت ایمان و باورهای دینی و اجتماعی.
