درمانگاه حسینی

یادداشتی به قلم پرستار موکب درمانی اربعین

تجلی عشق و ارادت در خدمات درمانی

الهام کنعانی، پرستار دلسوزی است که از سال ۱۳۹۸ به طور مستمر در موکب درمانی اربعین ( درمانگاه ) به خدمت‌رسانی به زوار امام حسین (ع) پرداخته است. او تنها در سالی که ویروس کرونا شرایط را تغییر داد، از این تجربه معنوی بازماند. این فعالیت برای الهام، نه تنها یک وظیفه حرفه‌ای بلکه مأموریتی ارزشمند و پرمعناست که هر سال با شور و شوق فراوان انتظارش را می‌کشد تا با عشق و ارادت به امام حسین (ع)، نقشی در این رویداد بزرگ ایفا کند.

وقتی به گذشته نگاه می‌کنم، می‌بینم که یکی از انگیزه‌های اصلی من برای ورود به حرفه پرستاری، همین اشتیاق به خدمت در راه امام حسین (ع) بوده است.

از دیدگاه من، برای یک کادر درمان هیچ چیز شیرین‌تر از این نیست که بتواند از دانش و مهارت‌های خود در راه خدمت به امام حسین (ع) استفاده کند. این حس رضایت درونی و احساس تکلیف، واقعاً ارزشمند است و به من انگیزه می‌دهد تا با تمام وجودم کار کنم.

به عبارت دیگر، همان‌طور که گفته‌اند، «احلی من العسل» (شیرین‌تر از عسل)؛ خدمت به زوار امام حسین (ع) آن‌قدر شیرین است که گذر زمان را حس نمی‌کنیم. این جمله را زمانی به خوبی درک می‌کنم که در میان خستگی‌ها و چالش‌های کاری، عشق و ارادت زوار به امام حسین (ع) را می‌بینم و لمس می‌کنم.

یکی از بزرگ‌ترین چالش‌هایی که با آن روبرو هستیم، کمبود تجهیزات پزشکی است. متأسفانه، گاهی مجبور می‌شویم بیماران بدحال را به بیمارستان‌های مجهزتر انتقال دهیم. این امر به خصوص در شرایط اضطراری که هر لحظه اهمیت زیادی دارد، می‌تواند بسیار چالش‌برانگیز باشد. با این حال، همواره تلاش می‌کنیم تا با تدبیر و همکاری میان اعضای تیم و انتقال سریع بیماران به مراکز مجهز، این مشکلات را مدیریت کنیم.

یکی دیگر از چالش‌ها، مدیریت شرایط بحرانی و اضطراری است. وضعیت‌های اضطراری بارها پیش آمده‌اند، اما خوشبختانه با تدابیر مناسب و همکاری صمیمانه همکاران، این چالش‌ها با موفقیت پشت سر گذاشته شده‌اند.

در این مسیر، لحظات خاص و خاطره‌انگیز زیادی وجود دارد که همیشه در ذهنم خواهند ماند. یکی از این لحظات، برخورد گرم و دوستانه بیماران، به‌ویژه زوار عراقی است. وقتی می‌بینیم که آنها با روی گشوده و شاد به ما نزدیک می‌شوند و حتی شانه‌هایمان را بوسه می‌زنند، حس ارزشمند و بی‌بدیلی به ما دست می‌دهد. این ابراز محبت‌ها و تشکرها، از طریق دادن خوراکی یا کلمات محبت‌آمیز، نشان‌دهنده این است که پیوند و ارتباط بین مردم ایران و عراق، بسیار عمیق و غیرقابل‌گسست است.

این تعاملات مثبت نه تنها باعث می‌شود که ما احساس کنیم تلاش‌هایمان دیده می‌شود و مورد تقدیر قرار می‌گیرد، بلکه انگیزه بیشتری برای ادامه این مسیر به ما می‌دهد.

درمانگاه‌ های ما عمدتاً بر درمان‌های سرپایی و ارائه خدمات تقویتی متمرکز هستند. این درمانگاه‌ ها نقش مهمی در ارائه خدمات اولیه پزشکی به زوار دارند و در مواقعی که مشکلات جدی‌تری پیش می‌آید، بیماران به مراکز و درمانگاه های مجهزتر ارجاع داده می‌شوند. این فرایند ارجاع به منظور اطمینان از ارائه بهترین و مناسب‌ترین خدمات به بیماران انجام می‌شود.

تجربه من نشان داده است که کار برای امام حسین (ع) نه تنها فشار روانی ندارد، بلکه به روح و روان ما نیز جلا و صیقل می‌بخشد. زمانی که با چالش‌ها و خستگی‌های کاری روبرو می‌شویم، حس می‌کنیم که امام حسین (ع) به ما توان و انرژی می‌دهد تا این مسیر را با قدرت و استقامت ادامه دهیم.

بسیار پیش آمده که به دلیل شیفت‌های کاری طولانی و طاقت‌فرسا، چند روز فرصت زیارت حرم را پیدا نکرده‌ام. اما هرگاه که فرصت می‌شود و قدم به حرم می‌گذاریم، حس می‌کنم تمام خستگی‌هایم از بین رفته و آرامش عمیقی به وجودم تزریق می‌شود. این تجربه روحانی و معنوی، برای من و بسیاری از همکارانم بسیار ارزشمند است.

یکی از نکات مهم در این مسیر، حس همدلی و مشارکت میان اعضای تیم درمانی است. ما به عنوان یک تیم، با یک هدف مشترک در کنار هم کار می‌کنیم و این حس همبستگی و اتحاد، نیروی محرکه‌ای برای پیشبرد اهدافمان می‌شود. هر یک از اعضای تیم، نقش مهم و تأثیرگذاری در ارائه خدمات به زوار دارد و تلاش می‌کنیم تا با همکاری و هماهنگی بیشتر، بهترین خدمات را ارائه دهیم.

همچنین، نقش آموزش و ارتقای دانش در بهبود خدمات درمانی را نمی‌توان نادیده گرفت. ما به طور مداوم در تلاشیم تا با به‌روز رسانی اطلاعات و مهارت‌های خود، بهترین خدمات ممکن را ارائه دهیم. برگزاری کارگاه‌ها و جلسات آموزشی، فرصت‌های خوبی برای یادگیری و تبادل تجربه‌ها با دیگر همکاران فراهم می‌کند.

به آینده‌ای روشن و امیدوار نگاه می‌کنم؛ آینده‌ای که در آن بتوانیم با استفاده از تجربه‌ها و دانش‌های کسب‌شده، خدمات بهتری به زوار امام حسین (ع) ارائه دهیم و سهمی هرچند کوچک در این حرکت عظیم داشته باشیم. این آرزو و هدفی است که مرا در مسیرم به جلو می‌راند و به من انگیزه می‌دهد تا هر روز بهتر از روز قبل باشم.

در پایان، لازم به ذکر است که این تجربه‌ها و خاطرات نه تنها در حرفه‌ام بلکه در زندگی شخصی‌ام نیز تأثیرات مثبت و عمیقی داشته‌اند. عشق و ارادت به امام حسین (ع) همواره در قلبم بوده و امیدوارم بتوانم در سال‌های آینده نیز به این مسیر ادامه دهم و بخشی از این حرکت بزرگ و باشکوه باشم.

نمایش بیشتر

نوشته های مشابه

دکمه بازگشت به بالا