متن این یادداشت به شرح ذیل است:
راهپیمایی اربعین تمرینی برای چگونه زیستن در زمان ظهور است. یک جامعه ایمانی در مدت زمان محدود و در یک جغرافیای خاص این راهپیمایی را رقم میزند. در جریان این مسیر، پیرایههای زندگی و ملحقات آنچه که امروز ما را احاطه کرده و رفتار ما را شکل میدهد، وجود ندارد.
همه خودشان هستند، ساختار نیست که در این راهپیمایی رفتار فرد را سازماندهی میکند، بلکه یک رفتار ناشی از ایمان است که از انسانها سر میزند.
آنجا کسی گرسنه و تشنه نیست، احساس ناامنی وجود ندارد، حدود رعایت میشود، رفتار برادرانه بین برادران و رفتار برادری و خواهری بین مردان و زنان وجود دارد و همین باعث میشود هیچکس آنجا احساس ناامنی نکند. در راهپیمایی اربعین همه به دنبال یک هدف هستند و آن، اینکه با همه وجودشان ثابت کنند که وارد عرصه حمایت از پرچمی که جبهه حق برافراشته است، شدهاند.
این راهپیمایی اربعین یک جهتگیری بزرگ است که مردم خود را در این مسیر در جبهه حق تعریف کرده و آن را به نمایش میگذارند.
تحقیقاً در هیچ کجای دنیا چنین اجتماعی نداریم. اگر کسانی تا به امروز چنین تجربهای را نداشتهاند حتماً به این مسیر وارد شوند، چون این راهپیمایی نه تنها با تمام تجربیات معنوی افراد، برابری میکند بلکه امتیازات خاصی را نسبت به این تجربیات دارد.
راهپیمایی اربعین یک لشگرکشی ایمانی مردمی است که هم سربازان آن، مردم و هم تدارکچیها، مردم هستند؛ لجستیک راهپیمایی را هم مردم تشکیل میدهند.
نمیتوان هیچ دولتی را در دنیا پیدا کرد که قادر باشد دهها وعده غذای گرم ۲۰ میلیون انسان را بدون کوچکترین مزاحمت و در کمال سلامت و نظم تامین کند. در دنیا در مواقع بروز بحران، قویترین اقتصادهای دنیا توانستهاند چند صد هزار پرس غذای گرم آماده کنند، اما اتفاق بزرگی که در راهپیمایی اربعین رخ میدهد، این است که لشگر و تدارکچی، مردم هستند. کسانی که تدارکچی هستند عقبه بزرگی به نام «مهر اهلبیت» دارند.
راهپیمایی اربعین اعلام این است که در جنگ حق و باطل، ما در جبهه حق هستیم و در برابر هر باطلی خواهیم ایستاد.
حضور زائرین امام حسین (ع) در پیادهروی اربعین از کشورهای مختلف نشان میدهد که اگر روزی دشمنان بخواهند مزاحمتی ایجاد کنند، لشگر جهانی اسلام است که به صحنه آمده و از منافع ملت دفاع خواهد کرد.