زائر حسین(ع) به درجاتی می‌رسد که شهید نمی‌رسد!
قالَ أَبُو عَبْدِ اللَّه: أَنَّ زَائِرَهُ … فَیَنْصَرِفُ وَ مَا عَلَیْهِ ذَنْبٌ وَ قَدْ رُفِعَ لَهُ مِنَ الدَّرَجَاتِ مَا لَا یَنَالُهُ الْمُتَشَحِّطُ بِدَمِهِ فِی سَبِیلِ اللَّه.
وقتی زائر به زیارت حسین(ع) پرداخت، هنگام بازگشت، هیچ گناهی بر او باقی نمی‌مانَد، و او به مقامی می‌رسد که کسی که در راه خدا به خون خود آغشته شده، به آن مقام نمی‌رسد.
(زائر حسین(ع) با بزرگداشت حسین(ع)، پرچم معرفی حسین(ع) را بلند می‌کند و فرهنگ شهادت را در جان خود و جامعه جاری می‌سازد، زنده نگه می‌دارد و تکریم می‌کند.)
