هر تصمیم و اقدام به ظاهر ساده و کم اثر، میتواند تاثیر بزرگی بر زندگی و آینده خود و اطرافیان ایجاد کند. «دست قضا» راوی تصمیم و اقدامات کوچک و بزرگی است که در مسیر پیاده روی اربعین، تاثیرات بزرگی را رقم زده است.
این مستند به کارگردانی مهدی انصاری و تهیه کنندگی محمد جواد رئیسی است.
«دست قضا» روایت اعزام اولین تیمی درمانی به کربلا است. تیمی که به صورت پیاده روی کار امداد و خدمات پزشکی را انجام میدادند. گروههایی که با لبیک گفتن به فراخوان قرارگاه جهادی امام رضا(ع) برای اولین بار در سال ۹۴ پا در مسیر پیاده روی اربعین گذاشتند.
سازماندهی این نیروهای متخصص به صورت دعوت فراخوانی است. بدین صورت که در فاصله یک ماه مانده به اربعین، از نیروهای درمانی داوطلب برای خدماترسانی در راهپیمایی اربعین دعوت میشود. این گروهها شامل پزشک، پیراپزشک، پرستار، فیزیوتراپ و… است.
پزشکان و نیروهای درمانی داوطلب درمانی همراه زائران از نجف به کربلا به مدت ۴ روز متوالی حرکت میکنند. گروههای ۵ نفره متشکل از پزشک و پرستار و ماما همراه خود کولههای مجهز پزشکی دارند.
روی این کولهها پرچمهایی نصب شده که به ۳ زبان فارسی، عربی و انگلیسی خبر از امداد رسانی پزشکی میدهد. در واقع این گروهها به طور سیار در خدمت زائرانی هستند که بهدلیل خستگی نمیتوانند خود را به پایگاههای پزشکی برسانند.
در همین رابطه بخوانید:
محاسبات سفر اربعین متفاوت است
«دست قضا» در کنار اعلام خبر فعالیت گروههای جهادی میخواهد این را بگوید که محاسبات سفر اربعین متفاوت است.
گویی این مسیر آبستن حوادثی است که هر لحظه هر گروه و فردی را دچار یک حادثه میکند. گاهی این حوادث بستر درس آموزی است و گاه این حوادث پیدا کردن همسفر ابدی زندگی است.
قصه از اینجا آغاز میشود که در طول مسیر قطعات همچون پازل به یکدیگر وصل شده است. افرادی که به ناگاه به یکدیگر گره میخورند و در مسیر پیادهروی اربعین همراه همیشگی مسیر زندگی خود را پیدا میکنند.
این اتفاق است یا تصمیم؟! این انتخاب است یا حادثه؟!
افرادی که در طول مسیر ۸۰ کیومتری نجف تا کربلا یک نقطه مشترک دارند و آن حضرت سید الشهدا(ع) است.
«دست قضا» دستان دو جوان را در مسیر پیادهروی اربعین تا ابد در دستان یکدیگر گذاشت. افرادی که سال ۹۴ مجرد پا در این مسیر گذاشتند و با یکدیگر آشنا شدند اما سال ۹۶ در همان گروه و کاروان، به عنوان دو همسفر زندگی مسیر پیادهروی اربعین را طی کردند.