محمدمهدی میرزابیگی برگزیده مسابقهٔ روایت اربعین من، از حال و هوای حضور در موکب امام رضا (ع) می‌گوید.
در همین رابطه بخوانید:
arbaeen.ir با مرور خاطرات اربعین سال‌های اخیر به کمک مخاطبان خود؛ سعی کرد امسال حال و هوای معنوی این سفر معنوی و خاص را حفظ و روزهای سخت فراق و لحظه‌های دلتنگی را سپری کند. چندی پیش هم نتایج مشارکت مخاطبان در این مسابقه اعلام شد.
محمدمهدی میرزابیگی یکی از شرکت‌کنندگانی بود که با ارسال فیلم به مسابقهٔ روایت اربعین من، در این مسابقه برگزیده شد. میرزابیگی جوان 26 سالهٔ تهرانی است. وی در سال 98 برای نخستین بار با همسر خویش به سفر اربعین رفت و این سفر را بهترین و زیباترین سفر طول عمر خود می‌داند.
وی در گفت‌وگو با سایت اربعین می‌گوید: سفر اربعین سرشار از خاطره است. علی‌الخصوص در نخستین سفر، چون همه چیز برای انسان تازگی دارد. در ذهن به‌عنوان خاطره‌هایی فراموش‌نشدنی ثبت و ضبط می‌شود. نکتهٔ حائز اهمیت در این سفر برای بنده این بود که من چندین سال بود که تمایل به حضور در این پیاده‌روی عظیم را داشتم، اما قسمتم نشده بود. درست سالی قسمتم شد که متأهل شده بودم. با همسرم توانستم به کربلا مشرف شوم.
تمام صحنه‌هایی که در سفر می‌دیدم اعم از برپایی موکب‌ها، همدلی بین افراد کشورهای مختلف دنیا، شور و اشتیاقی که در میان جمعیت برای رسیدن به حرم اباعبدالله(ع) موج می زد، بسیار جذاب و خاطره‌انگیز بود.
لذت اربعین در دوران تاهل
میرزا بیگی ادامه می‌دهد: این موضوع جذابیت سفر را برایم دوچندان کرده بود که نخستین سفر دوران متأهلی ما به کربلا بود. تمام صحنه‌هایی که در سفر می‌دیدم اعم از برپایی موکب‌ها، همدلی بین افراد کشورهای مختلف دنیا، شور و اشتیاقی که در میان جمعیت برای رسیدن به حرم اباعبدالله(ع) موج می زد، بسیار جذاب و خاطره‌انگیز بود.
وی ادامه می‌دهد: بنده زمانی که در سال 98 به پیاده‌روی اربعین مشرف شدم، بسیار تمایل داشتم هر سال بتوانم در این پیاده‌روی شرکت کنم. وابستگی شدیدی در من ایجاد شده بود. امسال به‌دلیل شرایط کرونا بسیار حسرت خوردیم که مانند سال گذشته لیاقت حضور نداشتیم. مشخص نیست سال‌های آینده عمر انسان به دنیا باشد یا خیر. از سوی دیگر از عمق وجود خوشحالی ویژه‌ای در دلم بود که سال گذشته لایق حضور در این مکان مقدس بوده‌ام و حسرت چنین سفری در دلم نمانده است. البته پیاده‌روی اربعین به گونه‌ای است که درست از زمانی‌که انسان از این سفر به شهر خود باز می‌گردد، شروع به برنامه‌ریزی برای سفر سال آینده می‌کند. متأسفانه امسال شرایط به گونه‌ای بود که قسمت نشد در این پیاده‌روی حاضر شویم.
ما ماندیم و ای کاش برای یک سفر
میرزابیگی عنوان می‌کند: بنده دفترچهٔ روزشماری دارم که در آن خاطرات سال گذشتهٔ اربعین را یادداشت کرده‌ام. امسال اربعین زمانی‌که خاطرات سال گذشته را مرور می‌کردم یا در تلویزیون و شبکه‌های مجازی تصاویر و ویدئوهای پیاده‌روی عراقی‌ها را مشاهده می‌کردم، اندوهگین می‌شدم. به این دلیل که کاش شرایط طوری بود که ما هم می‌توانستیم در این راهپیمایی عظیم شرکت کنیم. ای کاش فیض حضور از ما گرفته نمی‌شد.
وی بهترین خاطره از سفر سال ۹۸ خود را حضور در موکب امام رضا (ع) می‌داند و بیان می‌کند: ما یک نصفه روز در موکب امام رضا (ع) توقف داشتیم. در این موکب ناخودآگاه به یاد مشهد مقدس و امام رضا (ع) می‌افتادیم. به یاد این‌که در ایران هر زمان گرفتار می‌شویم. به مشکل می‌خوریم امام‌رضا(ع) از ما دستگیری کرده و مشکلات را گره‌گشایی می‌کند. در کربلا نیز افتخار دوستی و آشنایی با چند تن از عزیزان عراقی را داشتم. هنوز با آن‌ها در ارتباط هستم. بسیار افراد مهربان، مهمان‌نواز و شریفی بودند. تصمیم داشتم اگر امسال هم قسمت شود به کربلا برویم، با آن‌ها دیدار داشته باشم. متآسفانه قسمت نشد. امیدوارم سال‌های آینده مجدد قسمت شود تا همه بتوانیم در این راهپیمایی عظیم شرکت کنیم و از این لحظات ناب و بهشتی فیض ببریم.
