(۲) و کان مِن دعائِهِ علیه‌السلام بعدَ هذا التحمید فى
دعای آن حضرت پس از این ستایش
الصَّلوه عَلى رَسول اللّه صلىاللّه علیه و آله
در درود بر رسول خدا
وَ الْحَمْدُ لِلَّهِ الَّذى مَنَّ عَلَیْنا بِمُحَمَّدٍ نَبِیِّهِ – صَلَّى اللَّهُ عَلَیْهِ وَ الِهِ –
سپاس خدایى را که بر ما منّت نهاد به وجود محمّد (ص)
دُونَ الْاُمَمِ الْماضِیَهِ، وَالْقُرُونِ السَّالِفَهِ، بِقُدْرَتِهِ الَّتى
در میان امّتهاى گذشته و قرون سپرى شده، به قدرت و توانى که
لاتَعْجِزُ عَنْ شَىْءٍ وَ اِنْ عَظُمَ، وَ لایَفُوتُها شَىْءٌ وَ اِنْ لَطُفَ،
از هیچ چیز هر چند بزرگ، ناتوان نباشد، و هیچ چیز هر چند کوچک از نظرش نهان نماند.
فَخَتَمَ بِنا عَلى جَمیعِ مَنْ ذَرَأَ، وَ جَعَلَنا شُهَدآءَ عَلى مَنْ
و ما را خاتم همه امّتها قرار داد، و بر منکران حق و حقیقت
جَحَدَ، وَ کَثَّرَنا بِمَنِّهِ عَلى مَنْ قَلَّ. اَللَّهُمَّ فَصَلِّ عَلى مُحَمَّدٍ
گواه گرفت، و ما را از باب ایثار نعمت بر آنان که اندک بودند فزونى بخشید. بارالها، پس درود فرست بر محمد که
اَمینِکَ عَلى وَحْیِکَ، وَ نَجیبِکَ مِنْ خَلْقِکَ، وَصَفِیِّکَ مِنْ
امین وحى تو، و بزرگوارتر از تمام خلق تو، و بنده پسندیده در میان
عِبادِکَ، اِمامِ الرَّحْمَهِ، وَ قائِدِ الْخَیْرِ، وَ مِفْتاحِ الْبَرَکَهِ، کَما
عبادِ توست، آن پیشواى رحمت، و قافلهسالار خوبى، و کلید برکت، چنان که
نَصَبَ لِأَمْرِکَ نَفْسَهُ، وَ عَرَّضَ فیکَ لِلْمَکْرُوهِ بَدَنَهُ، وَکاشَفَ
او جان خویش را براى اجراى فرمان تو به زحمت انداخت، و در راه تو بدنش را هدف ناراحتى قرار داد، و در دعوت
فِى الدُّعآءِ اِلَیْکَ حآمَّتَهُ، وَ حارَبَ فى رِضاکَ اُسْرَتَهُ، وَ قَطَعَ
به سوى تو با نزدیکانش درافتاد، و براى خشنودى تو با قبیله خود جنگید، و در راه احیاء
فى اِحْیآءِ دینِکَ رَحِمَهُ، وَاَقْصَى الْاَدْنَیْنَ عَلى جُحُودِهِمْ،
دینت رشته خویشاوندى خود را گسیخت، و نزدیکترین بستگان خود را به علّت انکار حق از خویش دور کرد،
وَقَرَّبَ الْاَقْصَیْنَ عَلَىاسْتِجابَتِهِمْ لَکَ، وَ والى فیکَ الْاَبْعَدینَ،
و دورترین مردم را بهخاطر قبول دین توبه خود نزدیک فرمود، و محضتو با دورترین مردم دوستى کرد،
وَ عادى فیکَ الْاَقْرَبینَ، وَ اَدْاَبَ نَفْسَهُ فى تَبْلیغِ رِسالَتِکَ،
و با نزدیکترین آنان دشمنى نمود، و جانش را در رساندن پیام تو خسته کرد،
وَاَتْعَبَها بِالدُّعآءِ اِلى مِلَّتِکَ، وَ شَغَلَها بِالنُّصْحِ لِأَهْلِ
و به جهت فراخواندن مردم به آئین تو به زحمت افکند، و به نصیحت نمودن پذیرندگان
دَعْوَتِکَ، وَ هاجَرَ اِلى بِلادِ الْغُرْبَهِ وَ مَحَلِّ النَّاْىِ عَنْ
دعوتت مشغول ساخت، تا آنجا که به دیار غربت و محل دور از
مَوْطِنِ رَحْلِهِ، وَ مَوْضِعِ رِجْلِهِ، وَ مَسْقَطِ رَأْسِهِ، وَ مَاْنَسِ
اهل و عشیره و مرکز سکونت و نشو و نما و تولّد و آرامگاه جانش هجرت
نَفْسِهِ، اِرادَهً مِنْهُ لِاِعْزازِ دینِکَ، وَاسْتِنْصاراً عَلى اَهْلِ الْکُفْرِ
نمود، خواست او این بود که دین تو را عزیز کند، و بر علیه کافران یارى
بِکَ، حَتَّى اسْتَتَبَّ لَهُ ما حاوَلَ فى اَعْدآئِکَ، وَاسْتَتَمَّ لَهُ ما دَبَّرَ
جوید، تا جایى که هر چه درباره دشمنانت اراده کرده بود با پایدارى به دست آورد، و آنچه در مورد عاشقانت تدبیر نموده بود
فى اَوْلِیآئِکَ، فَنَهَدَ اِلَیْهِمْ مُسْتَفْتِحاً بِعَوْنِکَ، وَمُتَقَوِّیاً عَلى
انجام گرفت. پس در حالى که از تو کمک مىخواست، ودر ضعف خود ازتو نیرو مىگرفت بهجنگ کافران
ضَعْفِهِ بِنَصْرِکَ، فَغَزاهُمْ فى عُقْرِ دِیارِهِمْ، وَ هَجَمَ عَلَیْهِمْ
برخاست، و تا پایان برنامه در پایگاه دیارشان مبارزه نمود، و در میان قرارگاهشان بر آنان
فى بُحْبُوحَهِ قَرارِهِمْ، حَتّى ظَهَرَ اَمْرُکَ، وَ عَلَتْ کَلِمَتُکَ،
هجوم برد، تا فرمانت آشکار، و کلمهات برترى یافت،
وَ لَوْکَرِهَ الْمُشْرِکُونَ. اَللَّهُمَّ فَارْفَعْهُ بِما کَدَحَ فیکَ اِلَى الدَّرَجَهِ
گرچه مشرکانرا خوشایند نبود. بارالها، مرتبهاو رابهسبب زحماتىکه در راه تو کشید به بالاترین درجات
الْعُلْیا مِنْ جَنَّتِکَ، حَتّى لایُساوى فى مَنْزِلَهٍ، وَ لایُکافَأَ
بهشت بالا بر، تا اندازهاى که هیچ کس در هیچ مقام و منزلت با او یکسان نباشد، و در هیچ
فى مَرْتَبَهٍ، وَ لایُوازِیَهُ لَدَیْکَ مَلَکٌ مُقَرَّبٌ، وَ لانَبِىٌّ
مرتبه با حضرتش برابر نگردد، و در آستانت هیچ ملک مقرب و پیامبر
مُرْسَلٌ، وَ عَرِّفْهُ فى اَهْلِهِ الطّاهِرینَ وَ اُمَّتِهِ الْمُؤْمِنینَ مِنْ
مرسل با او برابرى نکند، و قبول شفاعتش را در اهل بیت پاکیزهاش و مؤمنان از
حُسْنِ الشَّفاعَهِ اَجَلَّ ما وَعَدْتَهُ، یا نافِذَ الْعِدَهِ، یا وافِىَ
امّتش بیش از آنچه بهاو وعده فرمودهاى به او اعلام فرما، اى خدایى که وعدهات نافذ است، اى آن که عهدت
الْقَوْلِ، یا مُبَدِّلَ السَّیِّئاتِ بِاَضْعافِها مِنَ الْحَسَناتِ، اِنَّکَ
وفا است، اى مولایى که بدیها را به چندین برابر به خوبیها تبدیل مىکنى، همانا که تو
ذُوالْفَضْلِ الْعَظیمِ.
صاحب فضل عظیمی
صوت قرائت دعا:
