دلی که کرده هوایت - اربعین ارادت شهید سیاهکالی به حضرت ابوالفضل(ع) / بسته شب‌های جمعه

بسته شب‌های جمعه خاطره شهید سیاهکالی

عشق و ارادت شهید سیاهکالی به حضرت ابوالفضل(ع)

حمید میاندار هیئت خیمة العباس بود. اهل بالا و پائین پریدن نبود؛ اما حسابی و محکم سینه می‌زد تا جایی که بعضی وقت‌ها احساس می‌کردم بدنش توان این همه سینه زدن را ندارد. شب حضرت عباس(علیه السلام) شب ویژه‌ای برای حمید بود. آن شب موقع برگشت گفت: «دوست دارم مدافع حرم شوم و دست و پاهایم فدایی حضرت زینب(سلام الله علیها) شود؛ مثل حضرت عباس(علیه السلام).»

در همین رابطه بخوانید:

باز با گریه به آغوش تو برمی‌گردم

ای که بوی فاطمه آید از خاک کوی تو

گفتم: حمید! لازم نیست این همه سینه بزنی. کمتر یا آرام تر سینه بزن. گفت: فرزانه! به خاطر این سینه زدن‌هاست که این سینه هیچ وقت نمی‌سوزد نه در دنیا و نه در آخرت.
چه خوب به آرزویش رسید… وقتی بدنش را آوردند، پاهایش بر اثر انفجار تله انفجاری متلاشی شده بود و مثل حضرت عباس(علیه السلام) دست و پاهایش در راه دفاع از حرم قطع شده بود. همه جای بدنش ترکش خورده بود؛ مگر سینه‌اش که سالم سالم بود. آنجا بود که یاد جمله حمید افتادم که می‌گفت: این بدن هیچ وقت نمی‌سوزد.

ارادت شهید سیاهکالی به حضرت ابوالفضل(ع)