تحول دلها تنها به ارادهٔ پروردگار متعال صورت میگیرد و این تحول را در اربعین به روشنی میتوان مشاهده کرد؛اربعین موجب تقویت هویت مسلمانان میشود و این ضرورت حضور در پیادهروی عظیم اربعین است.
وی ادامه داد: زمانیکه از برخی زوار سؤال میشود چه شد که به این سفر مشرف شدید؟ تنها پاسخ میدهند نمیدانیم چه شد، شرایط بهگونهای بود که بههیچوجه نمیتوانستیم در وطن خویش بمانیم و چیزی ما را بهسوی کربلا میکشاند.
اربعین ایام گرهخوردن عقل و عشق
علیزاده در ادامه ضمن اشاره به گره خوردن عقل و عشق در ایام اربعین، به بیان داستان یکی از یاران اباعبدالله(ع) در عاشورا پرداخت و اظهار کرد: یکی از اصحاب اباعبدالله(ع) پیرمردی به نام مسلمبنکثیر ازدی بود. ایشان شخصی بود که در جنگ صفین در رکاب امیرالمؤمنین(ع) جانباز شد و نمیتوانست خوب راه برود. در روز عاشورا اباعبدالله(ع) مشاهده میکنند که فردی از دور بهسوی ایشان میآید. نزدیک که شد آقا برایش آغوش باز کرد و از او استقبال نمود. آقا به وی فرمودند: مسلم تو چرا آمدی؟ از تو جهاد برداشته شده است، زیرا پیرمرد هستی و وضعیت جسمانی مناسبی نداری. مسلم در پاسخ گفت من نمیتوانستم در کوفه بمانم، هر کاری کردم نتوانستم بمانم، این بود که شبانه راه افتادم تا خود را به شما برسانم.
وی افزود: به همین خاطر است که ۲ الی۳ هفته قبل از اربعین مشاهده میکنیم که زائرین فوج فوج از ایران و دیگر کشورها بهسمت عراق میروند و مسیرهای منتهی به عراق مملو از جمعیت است.
اربعین موجب تقویت جامعه و هویت مسلمانان میشود
اربعین موجب تقویت هویت جامعهٔ مسلمانان و مؤمنین است. زمانیکه زائرین در ایام اربعین به کربلا مشرف میشوند، یک هویت جمعی برایشان ایجاد میگردد. در روایات به نقل از امام حسنعسگری(ع) آمده که زیارت اربعین از نشانههای مؤمن است. امام با بیان این مسئله خواستهاند یک علامت جمعی در اجتماع اربعین به شیعه بدهند. حرکتی برنامهریزی شده را در اربعین میتوان به وضوح مشاهده کرد.
این کارشناس مذهبی بیان کرد: از سوی دیگر، مکرر و مؤکد در روایات توصیه شده که پیاده به زیارت امامحسین(ع) بروید، زیرا ثوابی فراوان برای هر قدم که برداشته میشود، ثبت میگردد. ثوابی برابر صد حج مقبول در رکاب حضرترسول(ص) و ثوابهای متعدد دیگری که ذکر شده است. همهٔ این موارد گواه این است که ائمه برنامهریزی کردهاند که مسلمانان با این وجهه و عظمت بیایند خود را به موعد و وعدهگاه اربعین در سرزمین کربلا برسانند. مقام معظم رهبری نیز فرمودهاند: اربعین را تعیین کردهاند که مؤمنین و احرار عالم در آن اجتماع کنند.
اجتماع عظیم اربعین، اجتماع قلوب مسلمین
علیزاده در رابطه با تحول دلها در ایام اربعین گفت: در عصر حاضر تحول دلها در اجتماع عظیم اربعینیها روی داده است و این توصیهٔ اهلبیت(ع) است که نسبت به تشکیل این اجتماع عظیم از یکدیگر پیشی بگیرید. اربعین قلوب مسلمانان را به یکدیگر نزدیک میکند و برادری و اخوت را در میان آنان تقویت مینماید. اینها از ویژگیهای اربعین است که لازم است همه در تقویت آنها، همدل و همزبان شویم. معنویت، نشاط، شور، شعور و تفریح در اربعین محقق میشود. در کدام سفر چنین ویژگیهایی را بهصورت یکجا میتوان مشاهده کرد؟
وی تصریح کرد: امامصادق(ع) فرمودهاند ولایت ما مانند پرندهای است که بر روی دوش هر کس که لیاقتش را داشته باشد مینشیند. زیارت اربعین نیز همینگونه است. مقام معظم رهبری در دیدار با صاحبان مواکب اربعینی که از عراق خدمت ایشان مشرف شده بودند، فرمودند تنها امامحسین(ع) را به دیگران معرفی کنید، نه بیشتر، زیرا تمام انسانها فطرتاً بهسوی حق و حقیقت و نورانیت میروند. البته معدود افرادی که در عالم ماده گیر کردهاند و حساب و کتابهای مادی میکنند به این امر مهم دست نخواهند یافت.
عقل سلیم حکم میکند اربعینی شویم
علیزاده به اثرات معنوی اربعین اشاره کرد و ادامه داد: عقل دنیایی حکم میکند زمانیکه جریان باعظمت اربعین تا این اندازه در اقتدار اسلام و هویت مسلمانان تأثیر دارد، به سراغ آن برویم تا در این امر مهم شریک باشیم. اربعین احساس اقتدار را در دل امت اسلامی ایجاد میکند و عظمت باشکوهی را در قلوب و هویت مسلمانان بهوجود میآورد و این عاملی است که افراد را وادار به باشکوهتر برگزار شدن این حماسهٔ عظیم میکند. به فرمودهٔ مقام معظم رهبری اربعین زمان برادری، پیمان و وفاداری شیعیان است. تقویت روحیهٔ ایثار و از خود گذشتگی و جدا شدن از راحتطلبی در اربعین محقق میشود. در روایات داریم که حب دنیا منشأ و سرآغاز همهٔ بدیها و نادرستیها است. مشکلاتی که برای بشریت بهوجود آمده بهدلیل دنیاطلبی است. در اربعین بهراحتی انسان میتواند از این دنیا کنده شود.
در همین رابطه بخوانید:
این کارشناس فرهنگی در رابطه با موکبداران و خدمترسانان به زوار در اربعین گفت: موکبدارانی که به کنار جادهها میآیند و به زوار امامحسین(ع) خدمت میکنند، تمام دارایی سالانهٔ خود را جمع کردهاند تا در ایام اربعین کنار جاده بیاورند و خرج زائرین اباعبدالله(ع) کنند. اینکه انسان به محبوبی به بزرگی امامحسین(ع) عشق بورزد و بهراحتی مال و جان خویش را در راه او ببخشد، کمال عشق است.
حضور در پیادهروی اربعین یک وظیفه است
علیزاده در رابطه با حس سبکی انسان در ایام اربعین عنوان کرد: راحتطلبی در سفر اربعین کنار گذاشته میشود و به همین دلیل در این سفر، انسانها احساس سبکی میکنند و این تمرین بسیار لذتبخشی برای کنده شدن از لذایذ دنیوی است. حضور در اربعین یک وظیفه و تکلیف برای مسلمانان جهان است. زمانیکه جمعی از مسلمانان در کاری خیر اجتماع میکنند که البته توصیهٔ امامعصر(عج) نیز هست، بقیهٔ افراد نیز موظفند این امر را تقویت کنند که هر چه باشکوهتر، قویتر و محکمتر اجرا شود. اگر در کل زندگی خویش همراهی با امام را داشته باشیم، زندگی دنیاییمان زیبا خواهد شد. وی ادامه داد: تمام لحظههای اربعین خاطره است. باید قدم به قدم و لحظه به لحظه این سفر را نوشجان کرد.
یک خاطره، یک تجربه
علیزاده خاطرهای از سفر اربعین خود در سال گذشته نقل کرد و گفت: سال گذشته بنده بههمراه خانواده و چند تن از دوستان از مسیر طریقالعلما به زیارت اباعبدالله(ع) مشرف شده بودیم. نزدیک غروب قرار گذاشتیم اولین کسی که به ما تعارف زد، برای نماز و استراحت به منزلش برویم. در همین حین ۲-۳ کودک در سنین ۸-۱۰ سال بهسوی ما آمدند و با لهجهٔ زیبای عراقی ما را به منزل خود دعوت کردند. ما قدری به یکدیگر نگاه کردیم و تردید داشتیم که دعوت این کودکان را بپذیریم یا خیر. به آنها گفتیم منزلتان کجاست؟ گفتند نزدیک است، ۵ دقیقه راه است. با تردید قبول کردیم که به منزل آنان برویم.
وی افزود: راه افتادیم، از پل و شط گذر کردیم و مسیری بسیار طولانی را پیمودیم. بین خودمان میگفتیم احتمالاً این کودکان ما را سرکار گذاشتهاند. بالاخره پس از طی مسیری طولانی، به خانهای رسیدیم. بچهها در زدند. زمان نسبتاً زیادی طول کشید تا در باز شود. بر تردید ما افزوده شد و با خود گفتیم احتمالاً این کودکان با خانواده هماهنگ نکرده بودند.
ناگهان پیرمردی در را گشود و با حالت خاصی به ما نگاه کرد که این نوع نگاه، بحث عدم هماهنگی بچهها با خانواده را در ما تقویت کرد. خواستیم بهانهای بیاوریم و داخل نرویم، اما میسر نشد. به داخل منزل رفتیم، اندکی نشستیم و سپس نماز خواندیم و شروع به صحبت کردیم. خسته و گرسنه بودیم. بین خودمان گفتیم گویا غذایی در کار نیست و بهتر است بخوابیم.
غذایی در آشپزخانه نبود
وی ادامه داد: از سوی دیگر خانمهای ما که در قسمت بانوان حضور داشتند، به ما اطلاع دادند که در آشپزخانه خبری از غذا نیست و بهتر است بخوابیم. با تمام این اوصاف ما دیگر یقین کردیم که این بچهها بدون هماهنگی ما را به منزل آوردهاند، زیرا زندگی آنها زندگی فقیرانهای بود. بعد از این ماجراها، بنده برخواستم تا رختخوابها را برای استراحت پهن کنم که ناگهان پیرمرد صاحبخانه دستم را گرفت و گفت نه، باید شام بخورید. به او گفتم ما در راه چیزی خوردهایم و گرسنه نیستیم. گفت نه، حتماً باید شام بخورید. نشستیم و سفره را آوردند. نان و ماست بود. شروع به خوردن نان و ماست کردیم که صاحبخانه شرمنده نشود و خجالت نکشد.
یکمرتبه دیدیم طبقهای غذا را آوردند. برنج و انواع خورشت، میوه، آجیل، چای و اقلام خوراکی دیگر. یکمرتبه همهٔ ما با دیدن این صحنه بغض کردیم و اشک در چشمانمان جاری شد. بعداً متوجه شدیم که این خانواده غذایشان را درست کرده بودند و در یکی از اتاقها گذاشته بودند و سپس بچهها را فرستاده بودند کنار جاده که با خود مهمان به منزل بیاورند. مردم عراق هر چه دارند برای امامحسین(ع) در ایام اربعین در طبق اخلاص میگذارند تا به زوار اباعبدالله(ع) خدمت کنند و این یعنی عشق در میان این جماعت بیداد میکند.
