امشب هوای کـربــلا دارد دل من
حال و هوایـی آشـنــا دارد دل من
شش گوشهات را تا نبینم بیقرارم
اصلا مگر بی تو صفا دارد دل من؟
عمری شدم من خوشه چین فضلت امّا
تا روز مرگـم هم وفا دارد دل من
شاید میان روضههـا دستم بگیری
ایـنـگـونه حـاجــت از خــدا دارد دل من
با عــشـق تـو احـساس تنهایی ندارم
بـی لـطــف تــو رنــج و بــلا دارد دل من
قرآن و عترت زنده از خون حسین است
جــز هـیئـت و روضـه کــجــا دارد دل من؟
شـد نـوکری کردن هـمـیـــشه افتخارم
ایـــن هــم ز الـطاف شــما دارد دل من