توصیه استاد پناهیان به نحوه گرفتن حاجت از امام رضا(ع) به واسطه ولادت امام جواد(ع)
امام رضا(علیه السلام) فرمودند: برای شیعیان ما مولودی بابرکت‌تر از این مولود ،یعنی امام جواد(ع) ، نیست. هر وقت به حرم امام رضا رفتید بگویید آقا من به فرزند شما خیلی ارادت دارم… کافیست! همینطوری امام را به جوادشان قسم ندهید!
امام جواد(ع) کارهای نشدنی را، شدنی می‌کنند.
در همین رابطه بخوانید:
امام محمد تقی جواد الائمه(علیه السلام)، در دهم ماه رجب سال ۱۹۵ هجری پای به عرصه جهان نهادند.
مدتی پیش از ولادت آن حضرت، شخصی به امام هشتم(علیه السلام) نامه ای نوشت و پرسید: شما چگونه امام هستید در حالی که فرزندی ندارید؟ امام رضا(علیه السلام) پاسخ دادند: از کجا می‌دانی که من فرزندی ندارم؟ به خدا سوگند، روزها و شب‌ها سپری نمی‌گردند، تا این‌که خداوند فرزند پسری به من روزی می کند که به واسطه او بین حق و باطل جدائی می افتد.
اباصلت غلام امام رضا(ع) بود که بعد از شهادت امام در زندان مانده بود و کسی از او سراغی نمی‌گرفت. روزی که بسیار دل‌شکسته بود از امام جواد(ع) کمک خواست. گفته است: هنوز دعایم تمام نشده بود که حضرت جواد(ع) به زندان آمد و به من فرمود: «ای اباصلت، سینه‌ات تنگ شده است» عرض کردم: «آری سوگند به خدا.» فرمود: برخیز، در همان ساعت، امام جواد(ع) دست مبارکش را بر زنجیرهای زندان که بر دست و پایم بسته بودند زد. زنجیرها از هم باز شدند، و آن بزرگوار دستم را گرفت و مرا در جلو چشم نگهبانان زندان، بیرون برد. نگهبانان قدرت نیافتند که یک کلمه به من بگویند. به این ترتیب از زندان رهایی یافتم.
در این روز برات کربلایمان را از امام رضا(ع) بگیریم. پنجره فولاد رضا برات کربلا می‌ده
