کتاب پادشاهان پیاده با موضوع خرده روایتهایی از زیارت اربعین به قلم بهزاد دانشگر و محمد علی جعفری است.
جعفری و دانشگر همراه با مترجمان انگلیسی و عربی در سفر اربعین عازم نجف و کربلا شدهاند. آنان در این سفر سراغ نسبت افراد و زائران با امام حسین رفته اند. خاطرات شان از زیارت اربعین و نحوه پیوند خوردن شان با اباعبدالله (ع) را پرس و جو کردهاند.
همه اقشار را میتوان در این کتاب دید و خواند. ایرانی، عراقی، اروپایی، مسلمان، غیرمسلمان، شیعه یا سنی، زن و مرد و کوچک و بزرگ حتی موکبدارها، پلیس، نویسنده، روزنامهنگار، عکاس، مجری، پزشک.
این کتاب داستان دلدادگی این آدمهاست به اباعبدالله(ع). داستانهای بسیار جذاب و خواندنی از کشش کربلا و پویش جادهی نجف تا کربلا و پاهای تاولزده و دلهای لک زده برای رسیدن به نینوا.
در تدوین و نگارش مصاحبهها سعی بر این بوده که کمترین دخل و تصرفی در روایتها صورت نگیرد و فقط بازنویسی شود. زبان هر راوی حفظ شده و با لحن خودش روایت شده و همین است که این کتاب را خواندنی کرده است.
خواندن خاطره با زبان جنوب شهر تهرانی و اصفهانی و شیرازی و یزدی، یا با لحن عرب لبنانی و فارسی دستوپا شکستهی تایلندی مقیم ایران، این کتاب را خواندنی و جذاب کرده است.
کتاب مبتنی بر مستندنگاری بوده و همین سبب شده تا خواننده در بخشهایی به تفکر واداشته شود و در بخشهایی عواطفش درگیر شود.
نیرویی که مسافر را بر می خیزانَد و می کشانَدَش تا کربلا
در مقدمه این کتاب آمده است: «هر مسافر قصه ای داشت و گاه رازی یا ارادتی. شروع قصه مسافرها با هم متفاوت بود. گاه از ایران بود یا عراق. از شهرهای کوچک و بزرگ. از شرق و غرب عالم. اما پایان همه قصه ها به یک جا ختم می شد. به سرزمینی بر کرانه فرات و یادگاری که از دل بهشت بر این سرزمین باقی مانده. به کربلا. به تربت سیدالشهداء . و هر قصه روایتی بود از نیرویی که مسافر را بر می خیزانَد و می کشانَدَش تا کربلا.
این کتاب عرض ارادتی است به ساحت مولا و سرور آزادگان عالم، امام عشق، امام حسین و تلاشی است برای بازنمایی ارادت زائرانش در اجتماع اربعین. روایت ها با کمترین دخل و تصرف بیانی ساده از این ارادت و شیدایی است که چند روزی مانده به اربعین، شوری در دل ها می اندازد و می رود که عالمی را پر شور کند.»
خرده روایتهایی از زیارت اربعین با عنوان «پادشاهان پیاده» در 312 صفحه به همت انتشارات عهد مانا منتشر شده است.
رنجهای عجیب یک زائر پاکستانی
در ادامه یکی از روایتهای کتاب پادشاهان پیاده را بخوانید:
بی نام | 33 ساله|طلبه|پاکستان
محل گفت و گو: نجف
شیعیان پاکستانی که برای زیارت می آیند. جنگ روانی علیه شان هست. چه زیارت امام رضا علیه السلام و چه زیارت حضرت معصومه سلام الله علیها. چه زیارت عراق و سوریه. جنگ روانی درازمدتی هست. یک زائر با همه سختی های اقتصادی که داردخودش را میرساند به شهر کویته. بعد آنجا هم یک هفته یا دو هفته باید بماندتا سی چهل تا اتوبوس جمع شود.
تصور بکنید اگر فقط دو سه تا حسینیه باشد. از آنجا پنج شش هزار نفر بیایند و بمانند چه اوضاعی می شود؟! بیرون هم امنیت ندارد.این قدر باید بمانند تا هر پانزده روز یکبار. اینها را با اسکورت ارتش بیاورند سمت مرز ایران.
مسیر هم خیلی خطرناک است. هم از لحاظ امنیتی، هم از لحاظ جاده ای. متاسفانه در کل مسیر از کویته تا تفتان، امکانات اولیه هم وجود نداردکه اینها مایحتاج خود را بخرند. یا یک جایی پول بدهند و مشکل خودشان را رفع کنند. از جمله غذا و آب خوردن.
مشکلات عمومی زوار پاکستانی
اگر جمعیت زیادی بیاید. در راه چون بیابان هست خیلی سختی پیدا میکنند. خیلی وقتها لباسشان نجس میشود و نماز هم نمیتوانند بخوانند.
این مشکلات را هم داریم. متاسفانه مشکلاتی که زوار پاکستانی عموما دارند مشکلات مالی هست. امنیتی هم هست. با این مشکلات، این مردم میآیند برای زیارت اربعین و اینها را نمیتوانی مقایسه بکنی با هندیها. نمیتوانی مقایسه بکنی با لبنانیها، با آذریها.
اینهایی که میرسند تا لب مرز، آنجا هم فیلتر میشوند. یکی از کارهایی که اطلاعات پاکستان انجام می دهد، شناسایی دقیق مردم است که اینها از کدام منطقه اند.
اینها ادعا نیست. مردمی که اصلا امنیت ندارند و کشورشان در روز، نزدیک هجده ساعت برق ندارد، به خصوص در عصری که همه ی چیزها صنعتی هستند.
با اینکه یکی از ویژگیهای مردم پاکستان قناعتشان است. ولی چون نه سواد فرهنگیشان بالاست، نه سواد علمی شان، ریشه این مشکلات را نمی فهمند، چون این منطقه از کویته تا تفتان را خود عربستان مدیریت میکند. در کل مسیر خیلی جاها مدارس اهل سنت هست. اهل سنت عادی هم نه! همه تکفیری هستند. وهابیها مدرسه های زیادی را در این مسیر دارند. یعنی هیچ کس تضمین نمیکندکه اگر از اینجا سوار بشود تا مرز، به عافیت و سلامت میرسد یا نه!
( کتاب پادشاهان پیاده / صفحه 168 و 169 )
در همین رابطه بخوانید:
دانشگر: پیادهروی اربعین مخصوص مذهب خاصی نیست
دانشگر درباره این کتاب و چگونگی تدوین آن، میگوید: از شخصیتهای مختلفی در تدوین و تهیه این کتاب استفاده شده و خاطرات بسیاری از غیرشیعیان و غیرمسلمانان در این کتاب جمعآوری شده است.
نویسنده کتاب «پادشاهان پیاده» تأکید میکند: استفاده از خاطرات غیر مسلمانان با این هدف بود که به همگان اثبات کنیم که پیادهروی اربعین مخصوص مذهب خاصی نیست. هر کس که عاشق امام حسین(ع) و اهل بیت(ع) باشد، در اربعین شرکت میکند.
وی ادامه داد: شبکههای مختلف وهابی و دشمنان اسلام، شبهات مختلفی درباره پیادهروی عظیم اربعین حسینی مطرح کرده و میکنند.
دانشگر تأکید کرد: در کتاب «پادشاهان پیاده» به دنبال پاسخگویی به شبهات اربعین حسینی بودهایم و خوشبختانه افزون بر پاسخگویی، توانستهایم به نگاههای جدیدی در این زمینه برسیم.
وی با بیان این که هیأتهای مذهبی از کتاب فاصله گرفته اند، تصریح کرد: یکی از رسالتهای این جامعه ایمانی مشعر، ترویج فرهنگ کتابخوانی است.
نویسنده کتاب پادشاهان پیاده افزود: مسؤولان هیأتهای مذهبی باید تلاش کنند آموزههای حسینی را با استفاده از کتاب ها و منابع معتبر به جامعه انتقال دهند.